ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΔΜΗΕ
Κύριοι της Διοίκησης,
Είμαι η Γεωργία Σκούρτη, Τομεάρχης Μελετών Υ/Σ (με ημερομηνία λήξης την 28η Φεβρουαρίου) και εξαιρετικά θυμωμένη με την νέα τάξη πραγμάτων και τα νέα ήθη που προσπαθείτε να εγκαθιδρύσετε στον ΑΔΜΗΕ, την εταιρεία που υπηρετώ περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα.
Την εταιρεία που αγαπώ και νοιάζομαι πολύ περισσότερο από εσάς. Που δεν την ξέρετε, γιατί δεν μεγαλώσατε στα σπλάχνα της. Και δεν δείξατε και καμία επιθυμία να την γνωρίσετε.
Υπέβαλα υποψηφιότητα για την θέση Προϊσταμένου ενός Κλάδου του ΑΔΜΗΕ και μου γνωστοποιήθηκε ότι πρέπει να υποβάλω το βιογραφικό μου στα Αγγλικά. Πληροφορήθηκα επίσης από τους συνυποψηφίους μου, ότι η Διοίκηση θα με συνεντευξιάσει στα Αγγλικά.
Μήπως έχω μεταναστεύσει σε άλλη χώρα και δεν το ξέρω ή μήπως έγινα ξαφνικά υπάλληλος πολυεθνικής;
Μήπως τελικά εσείς αγνοείτε ότι διοικείτε μία εταιρεία που ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο, είναι περήφανη για τον ελληνικό χαρακτήρα της και το ελληνικό ανθρώπινο δυναμικό της και δεν προτίθεται να ξεπουλήσει ούτε την γλώσσα της, ούτε την λαλιά της.
Φυσικά απέσυρα την υποψηφιότητα μου. Δεν θέλω με κανένα τρόπο να συμμετέχω στις απαράδεκτες διαδικασίες που υιοθετείτε.
Μου δίνετε όμως την ευκαιρία να εκφράσω τις πολλαπλές απορίες που έχουν γεννηθεί στο φτωχό μυαλό μου και ζητούν απεγνωσμένα απαντήσεις.
Από την πρώτη στιγμή που σας φέρανε να μας διοικήσετε, μας φτύνετε καταπρόσωπο την αντιπάθεια σας και μας απαξιώνετε. Γιατί;
Μου κάνει εντύπωση ότι τις περισσότερες φορές δεν σας περισσεύει ούτε μία καλημέρα στα υπηρεσιακά σας «emails» ή τηλεφωνήματα, ή ακόμα και όταν κατά λάθος συναντιόμαστε στους διαδρόμους του κτηρίου. Γιατί μόνο κατά λάθος μας βλέπετε. Δεν σας ενδιαφέρουμε καθόλου, ούτε ως άνθρωποι ούτε ως απόψεις, μήπως τελικά σας ενοχλεί η ύπαρξη μας;
Η εταιρεία αυτή δεν είναι τα «logistics» και τα «assets» της. Είμαστε όλοι εμείς οι υπάλληλοι της, οι δικές μας προσπάθειες, η δική μας αγωνία, το δικό μας φιλότιμο και μεράκι να κάνουμε σωστά και με αξιοπρέπεια την δουλειά μας.
Ήρθατε και μέσα σε ένα εξάμηνο ισοπεδώσατε προσωπικότητες, αξιοπρέπειες, ωράρια, δεοντολογίες και ήθη.
Υποτιμήσατε και εξευτελίσατε συναδέλφους που επί τριάντα και πλέον έτη έχουν δουλέψει με πάθος και ευσυνειδησία για να φτάσει να γίνει το Σύστημα της Μεταφοράς αυτό που είναι σήμερα, μας απαξιώσατε όλους, μη καταδεχόμενοι να ζητήσετε την γνώμη μας στις σοβαρές αλλαγές που προωθήσατε με τα νέα οργανογράμματα ή τις υπόλοιπες αποφάσεις σας.
Δημιουργήσατε κλίμα τρομοκρατίας και φόβου στους υπαλλήλους σας. Χωρίς λόγο.
Είμαστε καλοί και έντιμοι υπάλληλοι που ξέρουν να κάνουν την δουλειά τους. Αλλά εσείς από την πρώτη στιγμή μας στήσατε στον τοίχο και μας ανακρίνετε για να ομολογήσουμε τις ανομίες και τα εγκλήματα που έχουμε διαπράξει. Γιατί σίγουρα σε κάποια σκοτεινή γωνιά του μυαλού σας τα έχουμε διαπράξει και δεν το ξέρουμε.
Μέχρι προχθές, εγώ την δουλειά μου την λάτρευα, όπως και το εργασιακό μου περιβάλλον.
Ερχόμουν με χαρά να δω τους συναδέλφους και συνεργάτες μου, προϊσταμένους και υφιστάμενους, για να μοιραστώ τα προβλήματα, να βρούμε λύσεις, να προχωρήσουν τα έργα του ΑΔΜΗΕ, να γυρίσουμε το απόγευμα στο σπίτι μας με την ικανοποίηση ότι κάναμε σωστά την δουλειά μας. Και να κοιμηθούμε ήσυχοι.
Τον ύπνο μου, μου τον καταστρέψατε και σκέφτομαι να σας χρεώσω τα αντικαταθλιπτικά χάπια που ξεκίνησα από χθες. Δεν αντιμετωπίζεστε αλλιώς εσείς.
Ελπίζω να αφουγκραστείτε κάποια στιγμή τον ορυμαγδό της διάλυσης που επιχειρείτε να επιφέρετε και να αλλάξετε ρότα.
Όσοι από εμάς επιζήσουν των προγραφών σας και της ψυγειοκατάψυξης, για την οποία μας προορίζετε, θα ξαναβάλουν πλάτες για να κρατηθεί ο ΑΔΜΗΕ στο ύψος που του ταιριάζει.
Κατά τα λοιπά, η ιστορία θα σας κρίνει.
Με πολύ μεγάλη θλίψη για τα τεκταινόμενα στον αγαπημένο μου ΑΔΜΗΕ.
Γεωργία Σκούρτη
(Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, το παρόν δεν αφορά σε κανένα σημείο του, τους Κινέζους Επενδυτές που συμμετέχουν στην Διοίκηση, την δράση των οποίων δεν γνωρίζω και δεν μπορώ να εκφέρω άποψη)
